Lymfeklierkanker (kwaadaardig lymfoom genaamd) is na leukemie en hersentumoren de meest voorkomende vorm van kanker op de kinderleeftijd. Elk jaar wordt er bij ongeveer 80 kinderen een vorm van lymfeklierkanker vastgesteld. De behandeling voor deze kinderen met een kwaadaardig lymfoom bestaat uit chemotherapie al of niet aangevuld met radiotherapie (bestraling). Door deze, vaak zware, behandeling is de prognose goed (80 – 90%), maar is de genezing/ overleving geassocieerd met een substantiële hoeveelheid behandeling-gerelateerde vroege en late bijwerkingen zoals ernstige levensbedreigende infecties, onvruchtbaarheid, hartschade, longfibrose en tweede tumoren. Daarnaast krijgt nog steeds 10-20% van de kinderen progressie van ziekte tijdens de behandeling of een recidief na de behandeling. Opvallend genoeg is de behandeling de afgelopen decennia nauwelijks veranderd.
De duur en zwaarte van de huidige behandeling is afhankelijk van de uitgebreidheid van het kwaadaardig lymfoom, specifieke kenmerken van de ziekte en het effect van de behandeling. Dit betekent dat het van belang is om het kwaadaardig lymfoom en meer specifiek de lymfoom cellen beter te onderzoeken. Nieuwe bevindingen uit dit onderzoek in deze lymfoom cellen kunnen meer inzicht geven in het ontstaan van het kwaadaardig lymfoom en hoe de lymfoom cellen kunnen overleven. Met deze kennis kunnen nieuwe geneesmiddelen ontwikkeld worden om kwaadaardige lymfoom cellen gerichter aan te vallen en te vernietigen. Deze meer op het kwaadaardig lymfoom gerichte therapie zal ook minder vroege en latere bijwerkingen veroorzaken bij de kinderen, maar ook als ze volwassen zijn.
Om de overleving en de kwaliteit van leven van kinderen met een kwaadaardig lymfoom te verbeteren is veel onderzoek nodig ….